بررسی تأثیر فتودینامیک تراپی در مبتلایان به بازال سل کارسینوما

سابقه و هدف: بازال سل کارسینوما (bcc) یک بیماری تومورال پوستی است و شایعترین سرطان پوست در انسان به شمار می رود. با توجه به درمان ناکامل این بیماری توسط برخی روشهای درمانی متعارف و عوارض آنها و گزارشاتی از موفقیت فوتودینامیک تراپی (pdt) در این بیماران و به منظور تعیین تأثیر pdt بر bcc این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان شهدای تجریش در سالهای 1386 و 1387 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد روی 28 ضایعه bcc از 12 بیمار صورت گرفت. همه بیماران تشخیص قطعی bcc برمبنای پاتولوژی داشتند. بیماران بین 6-1 نوبت با فواصل 1 ماهه تحت pdt قرار می گرفتند و ماهانه ویزیت شده و از نظر پاسخ به درمان، عوارض و نتایج زیبایی بررسی می شدند و در نهایت نتایج آن در دو گروه پاسخ کامل و ناکامل طبقه بندی می شد. یافته ها: تحقیق روی 28 ضایعه از 12 بیمار انجام گرفت. بهبودی کامل در 9 ضایعه (1/32%) دیده شد (01/0p<). بیمارانی که سن کمتری داشتند (01/0p<) و سایز ضایعه شان کوچکتر بود (001/0p<) پاسخ بهتری به درمان نشان دادند. ضایعات bcc سطحی نسبت به سایر انواع bcc به طرز معنی داری پاسخ بیشتری به درمان نشان دادند. همچنین بیماران با سابقه مثبت رادیوتراپی پاسخ کمتری به درمان نشان دادند (05/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد pdt در درمان بیماران مبتلا به bcc موثر باشد. انجام مطالعات تجربی تکمیلی توصیه می شود.